IDENTYFIKATOR ZADANIA - GŁOSOWANIE : Z02
NAZWA PROJEKTU:
Miejskie lasy kieszonkowe - mikrolasy w Kielcach!
OSTATECZNA LOKALIZACJA ZADANIA: część działki 239/26 i 239/28 obręb 0015 ul. Jagiellońska, Kielce 2.
TYP PROJEKTU:
ZIELONY
KOSZT ZADANIA PO WERYFIKACJI: 210 000.00 zł
OPIS PROJEKTU WRAZ Z UZASADNIENIEM:
Powyższy pilotażowy projekt ma na celu zwrócenie uwagi opinii publicznej i mieszkańców na możliwość zagospodarowania nieużytków zielonych na terenie Miasta Kielce w taki sposób, aby w ich miejsce tworzyć zielone oazy, które poza zapewnieniem bioróżnorodności, redukcji efektu miejskiej wyspy ciepła i zapewnieniu odpowiedniej retencji stanowić będą świetne narzędzie do przeciwdziałania negatywnym efektom wpływu zanieczyszczenia powietrza na zdrowie Kielczan. Ponadto stworzenie zielonych oaz na terenie Kielc stanowić będzie dla mieszkańców atrakcyjne miejsce wypoczynku i rekreacji.
Metoda sadzenia mikrolasów zwanych też lasami kieszonkowymi została opracowana przez japońskiego botanika Akirę Miyawaki w latach 80-tych XX wieku. Opiera się ona na rodzimych gatunkach drzew, które naturalnie występują na danym terenie, przez co łatwiej przystosowują się do panujących warunków i są bardziej odporne. Młode drzewka sadzi się dosyć gęsto i na niewielkiej przestrzeni. Wystarczy do tego nawet 50 m2! (optymalny rozmiar terenu to 100-200m2).
Posadzone nawet 30 razy gęściej drzewka konkurują ze sobą o dostęp światła, dlatego rosną znacznie szybciej niż tradycyjny las. Dzieje się to na przestrzeni zaledwie kilkunastu lat, a nie kilkudziesięciu jak w przypadku lasów tradycyjnych. W procesie sadzenia istotną rolę odgrywa specjalne podłoże, które przygotowuje się z kompostu, słomy oraz zrębek. Ta 15-20 centymetrowa kołdra chroni młode sadzonki i zapewnia im odpowiednią wilgotność.
Posadzone w miejskiej przestrzeni lasy stanowią naturalne filtry, które pochłaniają zanieczyszczenia i znaczne ilości dwutlenku węgla. Dzięki czemu mieszkańcy oddychają czystszym powietrzem.
Stanowią także świetny sposób na zagospodarowanie zaniedbanej i trudnej miejskiej przestrzeni, która z nieużytku zmienia się w zieloną oazę dla owadów, ptaków i mniejszych organizmów. Takie miejsca są dla nich schronieniem oraz źródłem pokarmu, którego często brakuje w miejskiej przestrzeni.
Mikrolasy redukują efekt miejskiej wysypy ciepła. Potrafią znacznie obniżyć temperaturę nagrzanych przestrzeni. Odgrywają także funkcję retencyjną w mieście, gromadząc wodę opadową. Są więc znaczącym elementem w procesie adaptacji miasta do zmieniającego się klimatu.
W przeciwieństwie do parków kieszonkowych czy innych form miejskiej zieleni, mikrolasy praktycznie nie wymagają pielęgnacji i podlewania. Taki las najlepiej pozostawić samemu sobie, w jego naturalnej formie.
Mikrolasy położone w ruchliwym centrum miasta lub na terenie osiedli stanowią dla mieszkańców atrakcyjne miejsce, dające odrobinę cienia i odpoczynku w otoczeniu zieleni.
Lasy kieszonkowe są dość popularnym sposobem zagospodarowywania zielonych nieużytków na świecie. Lasy kieszonkowe powoli wkraczają także do polskich miast. Cztery mikrolasy powstały już w Gdańsku, a kolejne we Wrocławiu, Poznaniu oraz w Krakowie. W Polsce popularyzatorem metody Miyawaki jest krakowski architekt krajobrazu, Kasper Jakubowski.
OPIS DZIAŁAŃ:
Utworzenie mikrolasów na dwóch działkach wraz z przygotowaniem projektu i pełnym zakresem realizacji.
WNIOSKODAWCA:
Wiktor Pytlak